‌

می‌خواهم بگویم که روزهای بد می‌گذرند؛ مثل مرداد ۹۵ که گذشت، مثل سال ۹۰ که رفته و دیگر چیزی در خاطرت نمانده. می‌خواهم بگویم از روزهای بد نترسی. آرام باش و هیاهو نکن. همه چیز تحت کنترل است. هرچه پیش بیاید، تو می‌توانی از پسش بربیایی. صبور باش و آرام. شلوغ‌کاری راهش نیست. هیچ‌وقت روش ما این نبوده. تحمل کن تا تمام شود. آن‌وقت، وقتی پیش بیاید، با آن مواجه می‌شویم. 

و روزهای بد آدم را خسته و بی‌طاقت و بداخلاق می‌کنند. اشکالی ندارد. با خودت مدارا کن. آدم‌های مهربان اطراف ما، درک می‌کنند، ما را تنها نمی‌گذارند. قدر بودنشان را بدان، اما خودت را سرزنش نکن. بیشتر صبور باش. بی‌طاقتی را از خودت جدا کن. اجازه بده سکوت برگردد و حالت را بهتر کند. به محمدتقی گوش کن. اوضاع را از آن‌چه هست بدتر جلوه نده. هیچ اتفاقی قرار نیست بیفتد. میلیون‌ها سال است که چیزی عوض نشده.